Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, είπε στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης την Παρασκευή ότι η οικονομία των χωρών τους βρίσκεται σε «δραματική πτώση» και τους κάλεσε να δράσουν με στόχο την ανάκαμψη, ανέφεραν διπλωματικές πηγές και αξιωματούχοι.
«Η οικονομία της ΕΕ βιώνει δραματική πτώση» ανέφερε, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η Λαγκάρντ στους Ευρωπαίους ηγέτες μέσω τηλεδιάσκεψης.
Πρόσθεσε ότι η οικονομία της Ευρωζώνης οδεύει προς μια «απότομη πτώση» περίπου 13% το δεύτερο τρίμηνο και επανέλαβε τις προβλέψεις της τράπεζας για μείωση του ΑΕΠ κατά 8,7% το 2020 και ανάκαμψη 5,2% το 2021.
Σημείωσε επίσης ότι οι πλήρεις επιπτώσεις της χειρότερης οικονομικής ύφεσης της ΕΕ δεν έχουν ακόμη εκδηλωθεί σε απόλυτο βαθμό στην αγορά εργασίας και ότι το ποσοστό ανεργίας της ζώνης του ευρώ θα μπορούσε να φτάσει το 10%.
Κάλεσε τους ηγέτες να συμφωνήσουν γρήγορα στο σχέδιο ανάκαμψης για να ηγηθoύν της οικονομικής αναζωογόνησης. Είπε τέλος ότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές ήταν σχετικά ήρεμες λόγω των προσδοκιών ότι η Ε.Ε. θα ενεργήσει για να αποδείξει ότι έχει «αναλάβει και πάλι δράση», ανέφεραν οι πηγές.
Κρίσιμη σύνοδος των 27 ηγετών της Ευρώπης
Μέσα σε αυτό το κλίμα συζητούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες ως προς την υιοθέτηση του φιλόδοξου σχεδίου το οποίο προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη δυναμική επανεκκίνηση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Όπως επισημαίνει και η γαλλική Le Monde στο πρωτοσέλιδό της, τα στοιχεία όπως το κοινό χρέος, η αλληλεγγύη και οι πολιτικές που αφορούν τη βιομηχανία τοποθετούν την ΕΕ σε τροχιά ενός project πολύ πιο ομοσπονδιακού, το οποίο όμως ερεθίζει -αν δεν εκνευρίζει- πολλά ακόμα μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Ενδεχομένως η ιστορία να κρατήσει σε κάποια υποσημείωση πως η πανδημία του Covid-19 επέτρεψε στην Ευρώπη, που βρισκόταν με κομμένη την ανάσα, να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό της. Εξαιρετικά αποδυναμωμένη από συνεχείς κρίσεις εντός 10 ετών αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει την κρίση της ζώνης του ευρώ, το μεγάλο μεταναστευτικό ζήτημα από το 2015 και βεβαίως το brexit. Με αυτά τα δεδομένα θα μπορούσε να ξεφύγει από τη χειρότερη δυνατή ύφεση που χτυπάει την πόρτα της Ευρώπης μετά από περίπου 100 χρόνια. Μόνο που αυτή τη φορά η Ευρώπη ενδεχομένως να είναι περισσότερο ομόσπονδη, περισσότερο αλληλέγγυα και ίσως περισσότερο ενσωματωμένη στις μεγάλες παγκόσμιες τάσεις της οικονομίας.
Η αλήθεια είναι ότι οι Βρετανοί δεν βρίσκονται πια εκεί για να αρνηθούν τα πάντα και να παίξουν τον παραδοσιακό ρόλο του αντιρρησία. Η Γερμανία της Άνγκελα Μέρκελ ποτέ δεν ήταν τόσο έτοιμη να συμμαχήσει με τη Γαλλία. Παρ΄ όλα αυτά οι αντιρρησίες είναι ακόμη πολλοί στον ευρωπαϊκό βορρά της γηραιάς ηπείρου, αλλά δεν είναι ως φαίνεται αρκετοί για να προκαλέσουν απαισιοδοξία στην ΕΕ, η οποία ομολογουμένως έκανε τη διαφορά προτείνοντας την επανεκκίνηση της οικονομίας στη βάση μιας χρηματοδότησης η οποία ξεκινά από 750 δισ. ευρώ για να φθάσει μαζί με τις παρεμβάσεις της ευρωπαϊκής Τράπεζας, ένα φανταστικό νούμερο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα που θα αγγίξει το 1 τρισ. 700 δισ ευρώ.