Tα ασανσέρ της εξόρυξης πετρελαίου στις παγωμένες θάλασσες, το Κρεμλίνο και μια ελληνική εταιρία

Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, 1985. Μια «νεογέννητη» εταιρεία από το Κιλκίς -έχει ιδρυθεί μόλις δύο χρόνια νωρίτερα- κάνει την πρώτη της εμφάνιση στη γενική έκθεση του Σεπτεμβρίου, με μεγάλες προσδοκίες. Η εταιρεία είναι άγνωστη στους περισσότερους -άλλωστε το εργοστάσιό της στη ΒΙΠΕ Κιλκίς έχει μόλις ολοκληρωθεί- αλλά η συμμετοχή της προσελκύει το ενδιαφέρον, γιατί παρουσιάζει στην 50ή ΔΕΘ ένα προϊόν που η ελληνική αγορά δεν έχει ξαναδεί: τον πρώτο υδραυλικό ανελκυστήρα στην Ελλάδα, που έχει κατασκευαστεί στο Κιλκίς, ειδικά για την παρθενική συμμετοχή της εταιρείας στη ΔΕΘ και την πρώτη γνωριμία της με το κοινό.

Εκείνος ο πρώτος ανελκυστήρας της KLEEMANN, γιατί περί αυτής πρόκειται, κλείνει τον φετινό Σεπτέμβριο τα 36 του χρόνια, αλλά η εταιρεία -πολυεθνική πλέον, με πωλήσεις σε περισσότερες από 100 χώρες παγκοσμίως, παραγωγικές εγκαταστάσεις σε Ελλάδα, Κίνα και Σερβία και κέντρα συναρμολόγησης σε Ρωσία και Τουρκία- εξακολουθεί να τον έχει στην κατοχή της ως ένα ιδιαίτερο «μουσειακό» αντικείμενο.

   Πέραν του ότι αυτό το ασανσέρ με τις μεγάλες γυάλινες επιφάνειες και τον κόκκινο σκελετό ήταν το προϊόν που ουσιαστικά τη σύστησε στην ελληνική αγορά, ήταν και το «σχολείο» για τα πρώτα στελέχη της, τα οποία εκπαιδεύτηκαν ακριβώς πάνω σε αυτόν τον ανελκυστήρα, όπως αποκαλύπτει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Θανάσης Μαυροματίδης, Manufacturing Director στον Όμιλο.

Από το θέατρο του Κρεμλίνου μέχρι τις πετρελαϊκές πλατφόρμες στη Βόρεια Θάλασσα

   Πολύ νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι από τότε και οι δεκάδες επιστήμονες στο ερευνητικό τμήμα της εταιρείας έχουν σχεδιάσει, κατασκευάσει και παραδώσει ανελκυστήρες ειδικών απαιτήσεων με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Μεταξύ αυτών, ο τεράστιος ανελκυστήρας του Κρεμλίνου, που το 2010 διήνυσε 2000 χιλιόμετρα, για να φτάσει πριν τα Χριστούγεννα στην παγωμένη Μόσχα από το Κιλκίς. Ή οι ανελκυστήρες που μεταφέρουν καθημερινά τόνους φορτίου στις πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Νορβηγίας, σε περιοχές όπου ο υδράργυρος πέφτει δεκάδες βαθμούς κάτω από το μηδέν και ακόμα και τα μηχανήματα «κολλάνε» από τον παγετό και την υγρασία.

«Είμαστε ειδικοί στα ειδικά έργα» σημειώνει ο κ.Μαυροματίδης, τονίζοντας πως η εταιρεία έχει συνολικά κατοχυρώσει 26 ευρεσιτεχνίες. Υπενθυμίζει πως το έργο στο Κρεμλίνο αφορά έναν υδραυλικό ανελκυστήρα μεταφοράς σκηνικών στη κεντρική σκηνή του θεάτρου του Μεγάρου, για φορτία έως 17 τόνων, με πλάτος 3,6 μέτρων, βάθος 8 μέτρων και ύψος 4,7 μέτρων.

«Ο ανελκυστήρας αυτός, έπρεπε να σχεδιαστεί, να κατασκευαστεί, να μεταφερθεί και να εγκατασταθεί εντός επτά εβδομάδων! Αυτό το καταφέραμε δημιουργώντας μια ομάδα μηχανικών από πολλά τμήματα, που ενίσχυσαν το κεντρικό R&D και τα υπόλοιπα εμπλεκόμενα τμήματα, ώστε να απαντήσουμε γρήγορα στις τεχνικές και εφοδιαστικές προκλήσεις» θυμάται.

Αντίστοιχα, έργο υψηλών ερευνητικών απαιτήσεων είναι και οι ανελκυστήρες για πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου, που με αφετηρία το τμήμα σχεδίασης στο Κιλκίς, έφτασαν μέχρι τη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Νορβηγίας. «Χρειάστηκε να εφαρμόσουμε την τεχνολογία ανύψωσης φορτίων, σε ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας. Συγκεκριμένα, οι ανελκυστήρες προορίζονταν για την ανύψωση φορτίου 10 τόνων με υδραυλικούς μηχανισμούς, για λειτουργία στους -25 βαθμούς Κελσίου» επισημαίνει και προσθέτει πως, στην Ελλάδα, ένα ακόμα ειδικό έργο της εταιρείας ήταν η δημιουργία συγκροτήματος ανυψούμενων πλατφορμών, διαστάσεων 50 τετραγωνικών και ανυψωτικής ικανότητας έξι τόνων, στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου της Ζακύνθου.

Κατά την τρέχουσα περίοδο, η εταιρεία -που μεταξύ άλλων έχει εγκαταστήσει προϊόντα της στη μεγαλύτερη μονάδα αφαλάτωσης στον κόσμο στη Σαουδική Αραβία και στο εκθεσιακό κέντρο των Ferrari και Maserati στο Σίδνεϊ- εργάζεται πάνω στην τεχνολογία ανελκυστήρων που λειτουργούν υπό κλίση και στην αναβάθμιση ανελκυστήρων πλοίων.

Έρευνα και ανάπτυξη εν μέσω πανδημίας

   Η πανδημία του κορονοϊού δημιούργησε μεγάλες προκλήσεις για τις περισσότερες παραγωγικές επιχειρήσεις με υψηλό τεχνολογικό προφίλ κι απαίτησε επειγόντως την κινητοποίηση των τμημάτων Έρευνας και Ανάπτυξης (R&D), ώστε να παράγουν προϊόντα εναρμονισμένα στα νέα -εντελώς απρόσμενα- δεδομένα. Πόσο εύκολο ήταν αυτό για τα τμήματα R&D των εταιρειών;

   «Με την εμφάνιση της πανδημίας, ανασυντάξαμε το επιστημονικό προσωπικό και δώσαμε προτεραιότητα σε project με σκοπό την ενίσχυση της προστασίας της υγείας των χρηστών ανελκυστήρων. Δημιουργήσαμε τον πρώτο αντιμικροβιακό ανελκυστήρα στην Ελλάδα με φύλλα από κράμα χαλκού και επιπλέον ενσωματώσαμε σε αυτόν συστήματα απολύμανσης του αέρα, που εξαλείφουν τα βακτηρίδια και τους ιούς με ποσοστά επιτυχίας έως 99%, καθώς και κομβία αντιμικροβιακά και ανέπαφης ενεργοποίησης» περιγράφει ο κ.Μαυροματίδης.

Ευφυΐα ή προσαρμοστικότητα;

   Προσθέτει ότι, σε μια εποχή «μαύρων κύκνων» (απρόσμενων γεγονότων, όπως η πανδημία), ένα τμήμα R&D επιβάλλεται να έχει ευελιξία και να λαμβάνει διαρκή εκπαίδευση. «Παλιά μιλούσαμε για IQ (Intelligence Quotient, συντελεστή ευφυΐας), τώρα σημαντικότερο είναι το AQ (Adaptability Quotient, συντελεστής προσαρμοστικότητας), που αποτυπώνει την ικανότητα να προσαρμοζόμαστε στις αλλαγές, προκειμένου να συνεχίσουμε να αναπτυσσόμαστε» εξηγεί.

   Σήμερα, προσθέτει, η τεχνολογία επιτρέπει τη συνεργασία των ομάδων R&D, από όπου και αν βρίσκονται στον κόσμο. «Το μέλλον είναι τα διασυνδεδεμένα κέντρα R&D, που έχουν δυνατότητα άμεσης αξιοποίησης εξειδικευμένης γνώσης, συμβάλλοντας σε υψηλού επιπέδου έρευνα σε σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς οποιοδήποτε περιορισμό λόγω γεωγραφικών δεδομένων» λέει και εκτιμά ότι η τεχνητή νοημοσύνη αναμένεται επίσης να παίξει σημαντικό ρόλο στην έρευνα.

   Σήμερα, στα τμήματα R&D του Ομίλου απασχολούνται 64 άτομα. Επιπλέον, υπάρχει ξεχωριστό τμήμα 10 ατόμων, που ασχολείται αποκλειστικά με την ανάπτυξη καινοτόμων ψηφιακών εφαρμογών. Την τελευταία πενταετία έχουν πραγματοποιηθεί, κατά τον κ.Μαυροματίδη, επενδύσεις 30 εκατ. ευρώ σε καινοτομία, R&D και δράσεις γεωγραφικής εξωστρέφειας.

   «Επενδύσαμε στους υπερσύγχρονους πύργους δοκιμών, στην ενσωμάτωση πράσινων τεχνολογιών και τεχνολογίας IoT (Ιντερνετ των Πραγμάτων) στους ανελκυστήρες, σε "έξυπνα" συστήματα online παραγγελιών και λιτής παραγωγής και σε μηχανικούς και προγραμματιστές. Η επόμενη πενταετία αναμένεται να κινηθεί σε αντίστοιχους ρυθμούς» καταλήγει.