Tην επιμήκυνση ομολόγων εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από την εποχή της πανδημίας προκειμένου να αποφευχθεί η επιβάρυνση του κοινού προϋπολογισμού της ΕΕ από το κόστος αποπληρωμής εξετάζουν οι Βρυξέλλες, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times.
H επιμήκυνση υποστηρίζεται ως επιλογή από τον Μάριο Ντράγκι και θα παρέτεινε την περίοδο αποπληρωμής έως και 350 δισ. ευρώ δανεισμού της ΕΕ.
Σύμφωνα με τους FT οι συζητήσεις βρίσκονται σε αρχικό στάδιο και εξετάζεται μια λύση για να ξεπεραστεί η άρνηση της Γερμανίας.
To σχέδιο Ντράγκι
Eν τω μεταξύ, την Δευτέρα βγήκε στο φως της δημοσιότητας η έκθεση Ντράγκι για την ΕΕ.
Επί της ουσίας πρόκειται για λενα νέο υπερδιπλάσιο Σχέδιο Μάρσαλ με μια πρόταση – ορόσημο για κοινό δανεισμό των χωρών της ΕΕ.
Η Ευρώπη πρέπει να επενδύσει διπλάσια ποσά απ’ ό,τι επένδυσε στην ανοικοδόμηση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αναφέρει ο Ντράγκι, στο πολυαναμενόμενο σχέδιο για την ανάσχεση της οικονομικής παρακμής της γηραιάς ηπείρου.
«Πρόκειται για μια υπαρξιακή πρόκληση», δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην πολυσέλιδη έκθεσή του. Ο στόχος είναι να βγει η ΕΕ από το τέλμα της χαμηλής παραγωγικότητας και της ισχνής ανάπτυξης, καθώς ολισθαίνει πίσω από τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Είπε ότι η ΕΕ χρειάζεται ένα άνευ προηγουμένου επίπεδο επενδύσεων, υπερδιπλάσιο από αυτό του Σχεδίου Μάρσαλ, το οποίο διοχέτευσε 13 δισεκατομμύρια δολάρια -που ισοδυναμούν με περίπου 150 δισεκατομμύρια δολάρια σήμερα- στη Δυτική Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και στις αρχές της δεκαετίας του 1950, μετά τον αιματηρό Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Προτείνει κοινό δανεισμό
Ο Ντράγκι πιέζει την ΕΕ να εκδώσει νέο κοινό δανεισμό για τη χρηματοδότηση των βιομηχανικών και αμυντικών αναγκών της, κάτι στο οποίο αντιδρούν αρκετές κυβερνήσεις. Σημείωσε ότι ο στόχος της Ευρώπης να μηδενίσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μέχρι τα μέσα του αιώνα προσφέρει στο μπλοκ την ευκαιρία να δημιουργήσει και να εξάγει καθαρές από ρύπους τεχνολογίες σε όλο τον κόσμο.
«Θα πρέπει να εγκαταλείψουμε την ψευδαίσθηση ότι η αναβλητικότητα μπορεί να διατηρήσει τη συναίνεση», είπε. «Η αναβλητικότητα παρήγαγε μόνο βραδύτερη ανάπτυξη και σίγουρα δεν έχει επιτύχει περισσότερη συναίνεση. Έχουμε φτάσει στο σημείο όπου, χωρίς δράση, μπορεί να θέσουμε σε κίνδυνο την ευημερία μας, το περιβάλλον μας ή την ελευθερία μας».
