Οι αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων εκτινάχθηκαν σήμερα, ενώ οι αποδόσεις των γερμανικών τίτλων, που θεωρούνται ασφαλή καταφύγια, μειώθηκαν σε νέα χαμηλά επίπεδα – ρεκόρ, καθώς το κραχ των τιμών του πετρελαίου μεγέθυνε τους φόβους από τον κοροναϊό.
Οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό της Ευρωζώνης υποχώρησαν κάτω από το 1% για πρώτη φορά στην ιστορία, πολύ χαμηλότερα από τον στόχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) που είναι λίγο κάτω από το 2%.
Οι αποδόσεις των ιταλικών κρατικών ομολόγων εκτινάχθηκαν μετά την απαγόρευση εσόδου και εξόδου σε μεγάλο μέρος του πλούσιου ιταλικού Βορρά. Οι βραχυπρόθεσμοι τίτλοι υπέστησαν το μεγαλύτερο πλήγμα, με την απόδοση του διετούς ομολόγου να εκτινάσσεται 56 μονάδες βάσης (0,56 της ποσοστιαίας μονάδας) στο 0,646%, που είναι το υψηλότερο επίπεδο από τον Ιούνιο του 2019.
Η απόδοση του ιταλικού 10ετούς ομολόγου σημείωνε άνοδο 18 μονάδων βάσης στο 1,25%, αυξάνοντας το spread (τη διαφορά με την απόδοση του αντίστοιχου γερμανικού ομολόγου) πάνω από τις 200 μονάδες βάσης, για πρώτη φορά από τον περασμένο Αύγουστο.
Η απόδοση του 10ετούς γερμανικού ομολόγου μειώθηκε στο νέο ιστορικά χαμηλό επίπεδο του – 0,863%, ενώ στη συνέχεια διαμορφωνόταν στο -0,83%. Σε χαμηλό επίπεδο – ρεκόρ υποχώρησε και η απόδοση του 30ετούς γερμανικού τίτλου (στο -0,60%), ενώ στη συνέχεια διαμορφωνόταν στο -0,46%.
«Όλα αυτά θα ενισχύσουν την πίεση στην ΕΚΤ», δήλωσε αναλυτής της Commerzbank, καθώς η κίνηση είναι πιθανό να έχει μεγάλη πτωτική επίδραση στον πληθωρισμό της Ευρωζώνης. Οι αγορές χρήματος προεξοφλούν πλήρως την πιθανότητα ότι η ΕΚΤ θα μειώσει τα επιτόκια κατά 10 μονάδες βάσης κατά τη συνεδρίασή της την Πέμπτη, αλλά εστιάζουν στο αν αυτή θα είναι αρκετή.
Η Γερμανία υποσχέθηκε βοήθεια στις επιχειρήσεις που έχουν πληγεί από την κατάρρευση της ζήτησης, ενώ η Ιταλία θα αυξήσει περαιτέρω τις δαπάνες σε μία «πολύ μεγάλη θεραπεία – σοκ» για να αντισταθμίσει τις οικονομικές επιπτώσεις από την έξαρση του κοροναϊού, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός της σήμερα, προσθέτοντας ότι η κυβέρνησή του θα κάνει πλήρη χρήση της ευελιξίας που προβλέπεται από τους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες.
